در صورت استفاده از جو در جیره نشخوارکنندگان ، میزان کم (حدودا10 درصد ) از آن بدون آنکه تخمیر شود می توان از شکمبه عبور نماید . از نظر کیفی ، جو مثل تمام غلات از کیفیت پروتئین متوسطی برخوردار بوده و به ویژه از نظر اسید آمینه لیزین محدودیت و یا کمبود دارد.
جو جهت تکمیل علوفه ها مناسب بوده اما در این مورد و بویژه در مورد دانه هایی که عمل آوری می شوند باید به تعادل مواد معدنی و ویتامین جیره توجه نمود .
جو بطور کلی از نظر ویتامین های محلول در چربی و ماده معدنی کلسیم فقیر است . باید توجه داشت که عمل آوری دانه های مرطوب با استفاده از اسید پروپیونیک باعث کاهش بیشتر ویتامین در آنها می شود.
محدودیت های مصرف
( عوامل ضد تغذیه ای )
اگر از جو به میزان زیادی در جیره بره ها استفاده شود ممکن است باعث نرمی چربی لاشه آنها شده بروز این حالت می تواند روی بازار پسندی گوشت تولید تاثیر بگذارد .
وجود بتا گلوکان ها در جو باعث چسبندگی مدفوع در طیور شده و برای رفع این حالت باید از آنزیم های مناسب استفاده نمود ( به عنوان مثال بتاگلوکاناز ).
پژوهشگر ارشد کشوری در صنعت شترمرغ
مدرس دانشگاه و عضو کمیته علمی دانشگاه
مشاور تلفنی پرورش شترمرغ ایران
Dr Zamani PHD TMU Iran
akbarzamani.ir
09132098516
درباره این سایت